در گذشت جهانگشای آواز ایران زمین استاد اکبر گلپایگانی

درود بر شما ..

خبر تلخ و ناگهانی و ناباورانه بود . وقتی خبر در گذشت این هنرمند رو تلفنی ، شنیدم بسیار اندوه گین شدم . با خودم گفتم ای کاش این خبر هم کذب باشد . اما وقتی از منابع موثق خبر رو مرور کردم ، دیگر باورم شد که استاد گلپایگانی ،  این گویای خاموش ، خاموشی جاودانه ای رو برگزید .  استاد گلپایگانی در طول حیات هنری اش بسیار مورد بی مهری قرار گرفت . ولی مهر ورزی را پیشه خود می‌دانست.  

با مرور کارنامه هنری استاد گلپایگانی در می‌یابیم که استاد خدمت بزرگی به موسیقی ایرانی کردند . و بر خلاف برخی آواز ها که بوی مردگی و کهنگی می‌دهد،  آواز استاد گلپایگانی ناب و بی نظیر بود . مرد حنجره طلایی بهترین صفت برای او به شمار می‌رفت.  که واقعا شایسته آن بود . 

استاد گلپایگانی در زندگی خود همواره مهربانی ، تواضع و گذشت را سر لوحه کار خویش قرار داد . و هیچ گاه در پی ثروت اندوزی نبود . و همواره در سخنانش از عشق به همنوع و انسانیت ، اشاره می کرد.

 بزرگانی چون  : فریدون فرخزاد ، جهان پهلوان تختی ، بانو مهستی از دوستان وی به شمار می‌رفتند.  

اساسا سخن گفتن از بزرگانی چون اکبر گلپایگانی ، در این سطور امکان‌پذیر نیست . و بنده هم آنچنان که باید و شاید نمیتوانم حق مطلب رو ادا کنم . 

چرا که لحظه لحظه زندگی این مرد بزرگ ، خود ، داستانی  خواندنی است . 

تابلوی گویای خاموش 

از قول زنده یاد قیصر امین پور ،( چقدر زود دیر می‌شود ). 

نزدیک ۲ سال پیش یکی از آثارم رو در زمینه حکاکی ، به استاد اکبر گلپایگانی اختصاص دادم که تصمیم داشتم در بهمن ماه ۱۴۰۱ و در سالروز تولدشان  به ایشان تقدیم کنم .اما متاسفانه بنا به دلایلی موفق این کار نشدم و تصمیم گرفتم تا در سالروز تولد استاد در سال جاری این اثر رو تقدیم استاد کنم که متاسفانه دست تقدیر ، برای استاد سفری بی بازگشت رو رقم زد . 

و چقدر زود دیر شد . 

در پایان این نوشته ..

در گذشت استاد بی بدیل موسیقی ایران زمین ، استاد اکبر گلپایگانی را به خانواده محترم آن مرحوم و جامعه بزرگ هنری تسلیت می‌گویم